28 Aralık 2013 Cumartesi

...................

0
02:13
bir babaya ihtiyacım olduğu anda babam nerede
ne yapıyor
gerçekten umurunda değilim
bir baba oğluna neden hikaye okumaz
neden oğlum demez
zor anında yanında olmaz
her şeyin üst üste geldiği anda
neden nasihat vermiyor babam
her şeyi yaşayarak öğreniyorum
ben geleceğimi bile bir kenara bırakmışken
bir baba oğlunu neden sevmez
dışarı çıktığımı hatırlamıyorum senle
sadece zorluklar geliyor aklıma
geceleri dolan gözlerimi
deli gibi kıvranırken yatağın içinde
ağrıyan kalbimi dinliyorum
bir baba bile oğlunu bırakırken
karşındakinin seni bırakmayacağına nasıl inanırsın
sağa sola savrularak öğrenirsin kimseye güvenilmeyeceğini
üst üste gelen hastalıklar
bir tarafta acı çeken ben
diğer tarafta umursuz bir baba
ne olurdu bana da bir hikaye anlatsaydın
senelerce ona inanırdım bende
o hikayeyle güvenirdim sana
sen bana kimlerle konuşup kimlerle konuşmayacağımı öğretmedin daha
sigara içilip içilmeyeceğini söylemedin
bir baba ve bir oğul
aynı evde yaşarken nasıl uzak olurlar birbirlerine bu kadar
elinden tutup heyecanlanamadım ben



0 yorum:

3 Aralık 2013 Salı

karanlık

0
13:49
kendimi duymak istemediğim bir karanlığın ortasındayım
kulak çınlamam ve ben odaları dinliyoruz
binlerce insanın gürültüsünü araba seslerini
özümsüyoruz
ne demek istiyor bu insanlar diye anlamaya çalışıyoruz
geçmişin izlerini yok etmeye
anıları silmeye
ve her zamanki gibi yeni bir başlangıç istiyoruz
bıkmadan utanmadan sıkılmadan
hayata karşı yüzsüzlüğümüzü bariz ediyoruz
gurursuzuz
kenara çekilip düşünmüyoruz
neden böyleyim diyemiyoruz
ne istiyorum diye sormuyoruz kendimize
bekliyoruz sadece düşünmeden
hayat ne getirecek diye bekliyoruz
bi amaç olmadan katıksız kuralları dinleyerek
kadere inanıyoruz
kaderi kendimiz çizebileceğimize inanmıyoruz
dinliyoruz
insanların düşüncelerine önem verirmiş gibi gözüküyoruz
dergileri gazeteleri okuyoruz
çünki birileri seni dürtüklemezse
senin bir fikrin yok
eziliyoruz
duygusallığı bir eziklik zannediyoruz
ve yeniliyoruz
karşı çıkamıyoruz
karşı çıkmaya çalışanlar ise
gerçek mutluluğu bulanlar
ve yalnız kalanlar
hangi kategorideyim bilmiyorum
ama uğraşmıyorum
artık ne olacaksa olsun bir köşede kalacaksamda
mutlu olacaksamda
öleceksemde
ve sen her kimsen
ya gel artık yada bekletme beni
kalbim izin vermiyor başkasına gitmeye
ölemiyorum uyuyamıyorum günlerce
mutsuz bakışlarımı empoze ediyorum insanlara
polyanna gibi gezen
iyilik meleği insanlara mutsuz bakışlar atıyorum
göz kapaklarımı yavaşca açıp kapıyorum
ve uyumaya çalışıyorum


0 yorum: