Sosyal Fobi

Evet sfli bir dönem atlattım ve devam ediyor :)
Lise dönemimde erkek,kız farketmez konuşamaz elim ayağım birbirine girerdi.
Halada konuşamıyorum orası ayrı .
insanların içten olduğunu düşünmüyorum . Bugün yüzüne gülen birinin yarın seni bıçaklamayacağı ne malum . Belkide kendi düşüncelerime inanmaya başladım artık . Gelip geçiçi birşey değil bu fakat insan bir noktadan sonra gerçekten hayata neden geldiğini sorgulamaya kadar gidiyor. Rahatlatıcı antidepresanlar kullanmaya bile yelteniyorum bazen ama . Bu ilaçların sonraları psişik rüyalara yol açtığını . Bağımlılık yaptığını düşünüyorum. Kimin için ve neden yaşadığımızı sorgulamamız lazım bir noktada. İnsanlara dışarıdan bakabilmek apayrı bir yetenektir. Ben bu yeteneğimi sonradan farkedebildim geç oldu ama güç olmadı. İnsanlık monotonu . Hiç kimse mutlu olmadığı yerlere koşuşturma içerisinde . Kaç kişisi memnun hayatından yada işinden diyebiliriz. Farklı sistemlerin getirdiği farklı kişilikleri oynamak zorunda kalıyoruz. Farklı sistemlerden kastım yaşadığınız dünya cansız omurgalı bir sistem üzerine kuruludur. Bu omurga sisteminin yıkılması imkansızdır. Bazıları kaybeder bazıları kazanılır denilir bu hayatta. Ama gerçekten öyle değil . Sfli konusundan nerelere kadar geldim :)
Ama en azından denediğimi düşünüyorum. Sosyalleşmek için bir çok şeyi denedim . Konuşmaya farklılaşmaya çalıştım ama bunu o kadar profesyonelce yapan insanlar varki sıyrılıp çıkamıyorsunuz işin işinden. Bir gün kekemeliyeceğim diyede korkmuyor değilim . Tipsizlik kavramıda üzerime çökmüş durumda özgüvenim sıfırlandı dibdeyim galiba . Önümde uzun bir gelecek var ama benim hala umudum var.
Uçup konamayacağımız bir yer yoktur hayal ettikten sonra