Veda

ve bu sana son yazım sevgili. Blog sayfasını daha açmamayı planlıyorum. her ne kadarda pek okur elde edemesem de okuyanlar vardır yada ne diyor bu salak demiştir. gönül isterdiki gerçek saf duygularımı yansıtabılıyım ama olmadı . Uzun uzun yazacağım sana.

               Gönlümden geçtiği gibi saf ve temiz duygularla açıyorum sana. Herkezin hayatında unutulmayan beklenmeye değer biri vardır. Bunun ben olmadığı kesin. Olmak isterdim ama olmadı hayat gerçekten kapıları denk getirmiyor işte. Olumsuzluklar yada ne bileyim düşünmek istediğim gibi düşündüm. Geçenlerde bi yazımda daha bahsetmiştim senden gerçekten çok şey öğrettin bana kimseye yadsıtamasamda acıyla büyüdüm. Belki ağır bir tabir ama . Yansıtamıyorumkı senı paylaşamıyorum kimselerle dokunsun görsün istemiyorum . Yada ne bileyim gerçekten içine kapanık biriyim ben . Kim bilebilirki . Konu baya saptı galiba. Ne diyorduk herkezin unutmadığı biri vardır . Sen olsaydın benim hayatımda o kişiyi unutmayacaktın saçmalıklar uçurumlar peşini bırakmayacaktı. Şu an benim hayatımda kim olursa olsun gönlümde sen olacaksın en kötü örneği bu . Ve anladım ki ben kimsenin ardında bıraktığı ve yerine koymak istediği kişi olmayacağım .
                 
                 Çok isterdim gönlünden süzülen her damlada olmak . Yada sözlerinden düşen kelimeler olmak. Hareleri olan melekler gibiydin gözümde. Sığdıramadım koyamadım bir yerlere. Yetmezdi yetindiremezdim kendimi her zaman daha çok severdim seni. Hayat gülmüyor işte. Gülmeyince gülmüyor. Ve şunu anladım her insan yalnızdır. Kapanmışlıklar tabular arkasında yaşayan arsızca hayata gülen kapısından ileri gidemeyen bir YALNIZ! Açayım sevgili bu konuyu sen istersinde açmazmıyım. Doğru kişi doğru insan bir kere gelir hayatına yakalamak senın elınde belki şu an ucundan tutmaya çalışıyorum . Ama artık çabalamayacağım . Sonuçta kalp dediğin bir et parçası. Artık kalbimde kimseye yer yok . Mühürlenmiş bir kapı gibi saklıyacağım sonsuza kadar. 2 Günlük sevgilerde var ücretiyle pardon 2 günlükmü dedim tek gecelik o. Hayatımdan akıp gidenleri izleyeceğim artık . Caddedeki bankta oturup sokağı umarsızca izleyen insan gibi. Başka şansımız yok ve olmayacakta. Başka bedenlerde yaşayacağım seni . Süresizce tadacağım. Şerefine şaraplar içeceğim başka bedenlerde gidebildiği yere kadar. Ve kimseye bağlanmayacağım. Kimsenin bekleyeni olmayacağım sevgili. Çok mu erken öğrendim bunu. Keşke bu kadar acımasız olmasaydın.

                   Ama öğrendim ufak bir veda busesi bile konduramadan sarılamadan ellerinden tutamadan öğrettin bana . Gözlerindeki ışığa uzun uzun bakamadan. Artık duygusuz sıradan biri oluyorum sevgili . Ama bu ne senin nede başkasının umurunda. Bence daha fazla uzatmadan veda etmem gerekiyor. Teşekkürler , teşekkürler , teşekkürler ...

Şunu söylemeden geçemeyeceğim bazen dibe vurmak gerekiyor acı kaderın kötü huylarını görmek için ...

inancını kaybetmiş yenik bir savaşcı

artık sevgiye aşka nefrete olan inancını kaybetmiş bir savaşcı gibiyim . yollarda sadece sürüklenen savaşmaktan kaçan perişan halde. elinden tutanı olsa belki kalkacak onun için . fakat yaralar öylesine derinki sadece tutmak yetmez. büyük fedakarlıklar gerekir. aslında yeteneklidir savaşcı diğerlerine göre daha iyidir. fakat açılan yaralar ve kırılan kalpler artık unutulmaz halde peşini bırakmayan bir hastalık gibi yapışmıştır. Herşeyi biliyordur herkez unutur herkez gider ve daha da önemlisi herkez unutur. Bunu daha ne kadar kalbinde yük ve kederle taşıyacağını bilemez atmak ister fakat atamaz. en önemliside herkes unutur dedikya işte en çok kanayan yarasıda budur . Belki kalbinde büyük aşklar taşımıştır . Cevap gelemesede , önüne bakması gerekir , unutamasada , ayağa kalkması gerekir , yaralar kanasada . Ve şu an yüreğinde öyle biri var ki dokunsa her şey tekrardan başlayacakmış ve eski anılar silinecekmiş gibi . ama bilirki o asla geri dönmeyecek ...

Büyük savaşlar yaşamıştır . Bitmek bilmeyen savaşlar , tek kalmıştır bazen , nefret etmiştir herkeze saldırarak  , neden yaşadığını sorgulamıştır bazen ölsem kim hatırlayacak diye , unutmak istemiştir ama UNUTAMAMIŞTIR.

her ne olursa olsun

bence her ne olursa olsun insan sevilmeyi hak ediyor. göz yaşlarına rağmen, ayırım yapmadan katıksız koşulsuz bir sevgi. ama vazgeçtim artık , sessizce kimsesizce ortadan kaybolmak. sevgi bana göre değil artık insan hayatta bir kere aşık olur yada karşısına bir defa gelir hayatının aşkı. açık denizler gibi dalgalandırır yüreğini o sevgi senin. boşluğa sebepsizce bakarsın . ama bunun sonu acıdır felakettir büyük yangınlardır. bazıları da hiç başlamadan biter. adını kalbine yazdırır. Söküp alamazsın onu oradan gecelerin dostu dumanların sırdaşı olursun. Önlerinden yıllar geçse de unutamazsın. işte bu en kötüsü her gün göz göze gelirsin gözlerinden kaçacak liman ararsın ama o kadar etkilidir ki o bakış tüm dünyayı üstüne toplayabilir. kaçıramazsın gözlerini kıyamazsın sevmeye gözlerinin içine bakmaya sadece o ve sen yaşıyor gibi olursun dünyada sanırsın ki mutluluk en çok onun hakkı gerçek saf sevginle seversin onu ama yetmez. insanoğlu nankördür. her kim olursa olsun nankördür. Olmayak insanlara tutulur o . sevdiremezsin kendini bir kere yok dediyse kararından dönderemezsin bilmez ki tükenecek bitecek imkansız der. oysaki ne hayaller beslemiştin sen ona . hiç kavuşamayacak olsan da inadına seversin. başka sevgilerde teselli ararsın ama ...

AH BU YANGIN BENİ ÖLDÜRÜYOR YAVAŞ YAVAŞ;
KOR KOR ATEŞLER YANIYOR İÇİMDE
AŞKI BENİ KÜL EDİYOR.

......

hani herkes derya birdaha dunyaya gelince onu gormek istemem diye . ben isterdim. her ne kadar yagan yagmurda kosamasakta, karların arasında yuruyemesekte, isterdim. çok şey öğrendim seni severken , beklemeyi sinirlenmeyi konuşamamayı ardından beklemeyi her an beklemeler üzülmeler ustune kurulu bir hayatı. içine ağlamayı göz göre göre ellerimden kayıp duşüşünü son olarakta ardına bakmadan gitmeyi öğrendim. hiç benim olmasanda sevgili senden çok şey öğrendim teşekkür etmeye fırsat vermeden . Gidiyorum son kez sen olmadan kimse olmadan özgürlüğüme koşuyorum. bir bakmışız gün doğmadan gitmişim . her sey için teşekkürler...